Afgelopen zondag was het mooi weer. Dan is het prettig als je dicht bij het strand woont. Wij naar Rockanje. We waren niet de enige die dat idee hadden. In een lange optocht liep iedereen van de parkeerplaats naar de kust. Het was even ploegen door het zand voor we met de kinderwagen bij het water waren. Daar rijdt het net wat makkelijker. Daar was ook goed te zien hoeveel mensen er waren. Al die voetstappen in het zand. Tot er een grote golf kwam en weg waren al die afdrukken.
Dat strand met die voetstappen heeft wel iets van ons leven. Het lijkt heel wat, zo’n afdruk in het zand. Zeker als je er heel dichtbij komt. Maar een golf is voldoende om hem weg te spoelen. Zo stelt ons leven ook niet zoveel voor als je er van wat afstand naar kijkt. De mens is als een afdruk in het zand, zou zomaar in de bijbel kunnen staan. (Er staat dat de mens als het gras is; even bloeit en dan weer verdwijnt).
De bijbel zegt nog meer. Namelijk dat God niet weg wordt gespoeld door een golf. Zou dat niet wat zekerheid kunnen geven aan een leven dat anders te grillig is?
