Sinds we verhuisd zijn hebben onze tieners goede fietsen nodig. Een had een redelijke fiets, want die trapte elke dag al naar Rotterdam-Zuid. Maar de andere twee hadden een school om de hoek. Die hadden oude fietsen. Er moesten nieuwe fietsen komen. Dat gold ook voor ons. In Spijkenisse liepen we naar de basisschool en naar de winkels. We hadden wel een fiets waarmee onze kleuters vervoerd konden worden, maar die viel van ellende uit elkaar. Ook die fiets is vervangen. De afgelopen weken ben ik vaste klant geworden bij de fietsenmaker. Bijna alle oude fietsen zijn weg. Ik heb alleen nog mijn oude fiets. Ik ben er verknocht aan. Een echt klassieke Gazelle met een remsysteem van stangen. Thuis wordt vaak gezegd: ‘Koop toch een nieuwe fiets!’ Maar dat wil ik niet. Waarom iets wegdoen wat nog goed werkt?
In onze maatschappij moet alles nuttig, mooi en nieuw zijn. Het effect is dat mensen zich snel aan de kant gezet voelen als ze ziek zijn of om een andere reden niet meer mee kunnen doen. Bij God is dat heel anders. Hij doet niemand weg, omdat hij of zij niet waardevol zou zijn. Hij bewaart niet alleen mijn oude fiets die het nog goed doet. Ook al die andere fietsen bewaart hij.
Mooi geschreven. En wanneer alles spaak loopt, weet Hij het te repareren. Als er een schroefje ontbreekt houdt Hij alles bijeen. Bij Hem is er geen schroot, alleen hoop.
mooie aanvulling op dit mooie stukje