De mens is net ijshaar

Deze week had ik een begrafenis op een natuurbegraafplaats. Terwijl we naar de plek liepen zag ik overal in het bos ijshaar. Dit is een prachtig natuurfenomeen dat alleen voorkomt bij temperaturen net onder het vriespunt en heeft te maken met schimmels die uit dode takken komen en bevriezen.

IJshaar is heel kwetsbaar. Je hoeft het maar even aan te raken en het is verdwenen. Dat kan je ook zien als je ernaar kijkt. Het zijn ragfijne draadjes waarbij ik onder de indruk ben dat de natuur zo iets teers kan maken.

Ik bedacht dat het een mooi beeld is voor de mens. IJshaar is prachtig, maar het is ook in een oogwenk verdwenen. Zo is met het leven van een mens. Het lijkt heel wat en vol verbazing kan je zien hoe mooi een mens is gemaakt. Maar in een oogwenk kan je door ziekte, ouderdom of een ongeluk je leven moeten loslaten. De mens is net ijshaar.

De bijbel spreekt op dezelfde manier over de mens. Dan wordt ons bestaan vergeleken met een bloem. Even staat een bloem te stralen in het veld, maar het kan zomaar verdwijnen. Ik snap wel dat de bijbel over een bloem spreekt en niet over ijshaar. Dat komt in het warme klimaat van Israël niet zoveel voor.

Ik schreef eerder een blogje over ijshaar. Die is hier te vinden.

Eén reactie

  1. Anneke Hoornsman

    Mooi geschreven

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *