Sporen in het zand

Sinds kort wonen wij in Harderwijk. Een van de mooie dingen hier zijn de bossen. Daar heb ik al een aantal keren in gewandeld. Je loopt gelijk in de rust van de Veluwe op zandgrond. Het mooie van die zandbodem is dat je heel makkelijk een afdruk maakt in het zand. Zo zie je overal sporen van wild. Vooral onder eikenbomen is de hele grond omgewoeld. Daar zochten de wilde zwijnen naar eikels. Maar ook zie je overal pootafdrukken van dieren. Ik heb nog niet veel gezien, maar wel veel sporen. Daardoor weet ik zeker dat die dieren er zijn. Sommige sporen kan je heel goed zien, anderen zijn flink verstopt.  Ongetwijfeld krijg ik die dieren een keer te zien als ik in de bossen rond Harderwijk loop.

Zou het met God ook niet een beetje zo zijn? Overal kan je de sporen van God zien. In de natuur en alles wat groeit en bloeit. Zeker ook in de mensen. Ze zijn niet voor niets gemaakt naar het beeld van God. En misschien nog wel het sterkste in de liefde die je overal om je heen kan zien. Soms zijn de sporen van God heel duidelijk. Een andere keer moet je wat beter kijken. Maar er komt ongetwijfeld een moment dat ik Hem zelf zal zien.