De vakantie is in heel Nederland voorbij. Er moet weer gewerkt worden en de kinderen kunnen minder spelen. Jammer! Het spel van kinderen en het plezier dat ze eraan beleven is een antigif in onze cultuur die gericht is op productie en nut. Een kind denkt niet aan wat zinnig is of wat iets oplevert. Een kind heeft geen besef van geld, een kind gaat op in het spel. Dat heeft God zo bedoeld, dat we plezier hebben en in vreugde leven en niet denken aan nut.
Het is een belangrijke gedachte dat de schepping niet per se nodig was. Deze wereld is door God geschapen, omdat Hij er zin in had. Je proeft in het scheppingsverhaal het plezier van God om deze wereld te maken. Dat kan je lezen in de heerlijke tegenstellingen die God aanbrengt in de schepping. Er komen lichten voor de dag en voor de nacht. Er komen dieren voor in de lucht en in het water. En zo gaat het maar door, tot de grote tegenstelling aanbreekt tussen man en vrouw. En Psalm 104, de scheppingspsalm, doet er nog een schepje bovenop door te benoemen hoe God speelt met Leviatan. Het plezier van het leven spat van deze psalm af.
De schepping was niet per se nodig. God wilde zijn liefde delen en daarom is deze wereld er. Niet voor niets is de eerste dag van de mens een rustdag. Als God de mens heeft gemaakt en ze hebben hun eerste volledige dag, dan hoeven ze niets te doen. Dan is het tijd om te spelen en te genieten. Daarna komt pas de rest.
Meer hierover in mijn nieuwe boek: Gewoon geloven. De eerste stapel was op, maar er zijn nieuwe bij mij thuis!