Als onze kinderen ziek zijn, ben ik niet zo’n goede vader. Vooral ’s nachts niet. Afgelopen weken waren een hele uitdaging. Het begon met de buikgriep rond de Kerst. Dan hoor je ze midden in de nacht hun maaginhoud legen en ik moet eruit om het op te ruimen. Ik weet best dat ze ziek zijn en zich rot voelen, maar aardig doen midden in de nacht is niet zo mijn ding. Ik ben niet zo’n goede vader. Na de buikgriep kwam de gewone griep en dat betekende dat ze midden in de nacht vol koorts wakker zijn en roepen. Moet ik er weer uit om ze te troosten, slokje water te geven, knuffel in hun handjes stoppen en proberen ze te laten slapen. Ik denk alleen maar: ‘Houd toch je mond en ga slapen.’ Ik ben niet zo’n goede vader van zieke kinderen. Helemaal irritant vind ik het als ik net een beetje sluimer en als ze dan net gillen.
God is heel anders. Hij heeft er geen moeite mee om wakker te worden. Hij sluimert geen moment. Er is een prachtig lied in de bijbel dat zingt dat God altijd wakker is en nooit slaapt. Overdag beschermt Hij ons tegen de zon en ’s nachts tegen de maan. God is een goede vader, ook voor zieke kinderen.
Waar is de vrouw in dit verhaal?
maak haar ook maar eens wakker hoor Pieter.
Sterkte en beterschap met de kinderen.