Ruim een week geleden was het plotseling warm. Ik lag nog in bed en hoorde de vogeltjes
anders zingen. Ze waren al bezig met het leggen van eieren, denk ik. Ze hadden er kennelijk
zin in en dat was te horen aan de tonen die ze uit hun snaveltjes persten. Ik kreeg zin om
naar buiten te gaan en mij ook op te laten warmen in de zonnestralen.
Het is natuurlijk gewoon nog winter en het kan nog gaan sneeuwen. Zoals mijn oma zei:
‘Aprilletje zoet, draagt nog weleens een witte hoed.’ Ik weet niet of dit gezegde in een tijd van
klimaatverandering nog steeds geldt, maar ik ben weleens op koningsdag naar huis gegaan
van een vrijmarkt omdat het zo ontzettend koud was.
Toch zag ik die heerlijke dagen als een voorbode van een heerlijke zomer. Ik was er aan toe
na de afgelopen maanden vol wolken en somberheid. Van mij mag het zomer worden. Ik
bereid me voor op die zomer en kan niet wachten om in mijn tuin aan het werk te gaan.
In de kerk leven we naar Pasen toe. Dat is het feest van de zomer, hoewel we het in de lente
vieren, want het is het feest van het leven. Jezus staat op uit de dood en daardoor is er leven
en hoop. Het is de kern van het christelijk geloof, want hierdoor ontstaat er vertrouwen in een
leven voorbij de dood. Door de opstanding van Jezus houd ik moed en hoop voor deze
wereld, want door Pasen weet ik dat God de wereld vast blijft houden.
Natuurlijk is de winter belangrijk. De natuur moet tot rust komen en wat gebloeid heeft sterft
af en verdwijnt. Een beetje vorst is goed tegen een overdaad aan muggen en andere lastige
diertjes. De winter is een tijd van inkeer en rust, zodat daarna de veelkleurige zomer los kan
barsten. Zonder winter, geen zomer. Zonder rust, geen feest. Zonder inkeer, geen
uitbundigheid.
Op aswoensdag is de veertigdagentijd begonnen. Dat is de periode voor Pasen waarin
christenen zich richten op het lijden van Jezus Christus. Hij is gekomen om het kwaad in
deze wereld te overwinnen. Dat is nodig voor het Pasen kan worden. De weg van Jezus
loopt uit op zijn sterven aan het kruis. Dat is het dieptepunt van de winter, waarna het zomer
kan worden. Voor christenen is het een belangrijke tijd van inkeer en rust. Jezus heeft alles
overgehad om zijn vrede en hoop aan ons te kunnen geven. Door Jezus’ dood hebben we
het leven gekregen.
Terwijl het buiten aan alle kanten lente aan het worden is, houdt de kerk nog even rust en
stilte. Straks is het Pasen en vieren we.
Verscheen ook in de Harderwijker Courant
