Zoals elk jaar zaai ik begin maart tomatenplantjes. Ik zet ze achter het raam in mijn werkkamer en hoop dat ik niet vergeet om ze water te geven. Het duurt altijd een paar weken, maar dan komen ze op. Hele kleine steeltjes steken hun kopje boven de aarde uit. Daarna vouwen er twee blaadjes naar buiten. Het is onvoorstelbaar dat aan dit kleine, kwetsbare plantje in de loop van de zomer hele trossen tomaten zullen hangen. Ik kweek elke jaar cherrytomaatjes en met een beetje geluk pluk ik er per plant tientallen. Niets zo lekker als een klein tomaatje dat zoet is geworden van uren zonneschijn. En dat komt allemaal uit dat kleine zaadje in de grond.
Dit is precies de vergelijking die Jezus maakt over Gods nieuwe wereld. Dat koninkrijk begint heel klein, met een zaadje in de grond. Maar als dat zaadje is gaan uitlopen en de plant graat groeien, dan is er geen houden aan. Dan wordt het groter en groter.
Het helpt mij om nooit gering te denken over iets wat klein begint. Want met Gods hulp kan iets kleins uitgroeien tot iets groots. God werkt op dezelfde manier in de wereld. Hij kwam als klein kind naar de wereld en nu zijn de leerlingen van Jezus in grote getale over de aardbol verspreid.
Wat een bemoediging, Pieter, daarmee kan ik weer even vooruit! Dank je wel!!! Lieve groet, ook voor Annemarie! Van Piet & Corry