In ons nieuwe huis heb ik in de voortuin een soort moestuin ingericht. Het is een groot woord voor het lapje grond waar ik wat groenten en fruit in heb gezet. Natuurlijk staan er aardbeien in. Want wat is er lekkerder dan een aardbei uit je eigen tuin? Wat langzaam in de zon is gerijpt, is veel lekkerder dan wat je in een winkel koopt. Ik kijk uit naar de eerste keer dat ik een aardbei in mijn mond kan stoppen. Dat zoete gevoel dat je hele mond vult staat voor de goede wereld zoals God die bedoeld heeft.
Er is wel een probleem. Mijn eerste aardbei begint rood te worden. Het duurt nog wel even voor ik hem kan eten en in die tussentijd wordt hij ongetwijfeld opgegeten door de vogels. Die houden wel van een aardbeitje dat ze zomaar kunnen wegpikken. Zo is het ook in de wereld. Gods goede wereld wordt bedreigd en aangetast. Het zoete van deze aarde is niet zomaar meer te genieten.
Ik heb maar een net over de aardbeien gedaan. Zo worden ze beschermd tegen de aanvallen van de vogels. En Gods goede wereld? Wordt die ook beschermd? Ik denk het wel. De komst van Jezus Christus is een net over Gods goede wereld.
