Deze dag

Deze dag gaat alles anders. De kinderen zijn niet naar school en ook mijn agenda bestaat voornamelijk uit doorgestreept activiteiten. Ons gezin, het werk, heel Nederland ligt stil. Het is raar. Voor sommigen is het een tijd van inkeer en stilstand. Voor anderen, met name in de vitale beroepen, is het een tijd van hard werken en snel schakelen. Ik ben onder de indruk van al die werkers in de zorg en het onderwijs. Waar zouden we zijn zonder hen?

Vanmorgen keek ik uit mij woonkamer naar de voortuin. Daar heb ik een moestuintje van gemaakt vorig jaar. Er staan twee appelboompjes in. Ze moeten nog heel wat groeien voor het bomen zijn. En nu is het vooral een verzameling kale takken. Maar plotseling zag ik vanmorgen dat ze weer uitlopen. Er is weer een nieuw blaadje verschenen aan de lege tak. Heel pril en kwetsbaar is het nog.

Ik zie er een belofte in. Na een periode van stilstand, komt er groei en beweging. God laat deze wereld niet los. We leven van de hoop die voor ons ligt. Het blaadje is een teken van wat gaat komen.