Om onszelf bezig te houden in deze tijden verzinnen we allerlei klusjes. Ondertussen is ons huis van binnen opgeruimd en schoon. Nu is de tuin aan de beurt. Vanmiddag zijn we begonnen om de grote tegels van het terras schoon te maken. Dat deden we met zand: een schep zand erop en draaiend met onze voeten ging het meeste vuil eraf. De tegels bleken veel lichter te zijn dan wij dachten. We spreiden het werk een beetje, dus morgen de andere helft. Zo hoeven we niet telkens iets nieuws te verzinnen. ‘Dit lijkt me wel iets voor een blogje voor jou, papa’, sprak een van mijn zonen, terwijl wij gezamenlijk onze zanddans uitvoerden.
Het schoonmaken deed me denken aan deze tijd. Zou de tijd van Corona ook niet een tijd zijn om na te denken of we wel op een goede manier leven? Is het niet een tijd van inkeer en verandering? Zo zou zelfs deze rare tijd nog een positief effect kunnen hebben.
Het schoonmaken van het terras deed me ook denken aan deze week. Deze wereld is niet schoon. Er koekt allerlei vuil aan het leven. Soms waait dat gewoon mijn leven in, andere keren maak ik zelf het leven vies. Jezus is gekomen om de laag vuil die over deze wereld heen ligt weg te halen. Ons leven kan veel lichter zijn dan wij vaak denken. Laat Jezus het vuil weghalen.
