Toen de wijk Drielanden werd aangelegd is besloten om een eeuwenoude beek intact te laten. Meer dan een eeuw geleden voerde dit stroompje al water af naar de Zuiderzee. Nu gaat er nog steeds water door het beekje, maar dat komt nu terecht in het Wolderwijd.
Dit beekje loopt vlak voor mijn huis en als ik er langs fiets, dan kijk ik eigenlijk altijd hoeveel water aanwezig is. Normaal staat de beek in de zomer droog, maar dit jaar ging het anders. Want door de vele regen bleef er maar water door de beek stromen. Er waren zelfs heel wat maanden dat het water erg hoog stond.
In de bijbel is blijvend water een beeld van de Geest van God. Een gelovige die in contact staat met God wordt vergeleken met een boom die met zijn wortels in een rivier staat. De Geest is het water dat de gelovige laat groeien in geloof, hoop en liefde.
Niet alleen is de stroom van de beek hetzelfde als die van eeuwen geleden (nou ja, hij is hier en daar wel wat verlegd en hij gaat zelfs onder een andere waterstroom door), maar ook de naam is gelijk gebleven. Het is de beek van de Hoge Geest. Dit jaar is het helemaal de beek van de Geest, want er is de hele tijd water in geweest. De Geest uit de Hoge is altijd aanwezig in het leven van een gelovige.
Weer een mooie vergelijking