Korfbaltoernooi

Vorige week was er een korfbaltoernooi voor alle basisscholen in Harderwijk. Als je kinderen of kleinkinderen hebt die naar de basisschool gaan, ben je er misschien ook geweest. Goed georganiseerd konden de kinderen kennismaken met deze oer Hollandse sport met alle uitdagingen die daarbij horen, zoals niet lopen met een bal en samenspelen tussen jongens en meisjes.
Omdat twee van onze kinderen meededen stond ik aan te moedigen en te kijken. Heerlijk in het zonnetje een praatje maken en zien hoe kinderen hun best doen. Het viel me op hoe goed die kinderen al samenspelen. Dat komt natuurlijk ook omdat je niet mag lopen met de bal, maar toch… De leerlingen gooiden de bal naar elkaar en weer terug en als iemand de bal in de korf gooide was iedereen blij en zeiden dat ook tegen elkaar.
Ik zag voor mijn ogen gebeuren waar het in de bijbel over gaat: mensen zijn door God gemaakt om niet alleen te zijn, maar om samen te leven. Eenzaamheid is niet voor niets een van de grootste problemen (misschien wel het grootste) van onze samenleving. Verbinding met andere mensen draagt fundamenteel bij aan het welzijn van mensen. Zo zijn we door God gemaakt. Het is verdrietig als er niemand is met wie je kan delen wat er in je hart leeft en als je de ballen in je leven alleen omhoog moet houden.
Mijn kinderen waren niet te houden toen we naar het korfbaltoernooi fietsten. Ik denk dat er wel tien keer gezegd werd dat ze er zoveel zin in hadden. Ondanks mijn waarschuwingen was de jongste er heilig van overtuigd dat hij zou winnen. Dat gebeurde niet, ondanks zijn fanatieke inzet. Maar hij leed niet onder zijn verlies. Hij had met veel plezier gespeeld en trots op hoe het ging.
Als ik naar sport kijk, dan vind ik het heerlijk zinloos wat er gebeurt. De een wil hem in het ene korfje gooien, de ander in het andere korfje. Dat golft eindeloos heen en weer. En aan het eind wint de een en verliest de ander. Je gaat weer verder alsof er niets is gebeurd. Natuurlijk is sport niet zinloos, want beweging is goed en je speelt samen, maar toch heeft het iets willekeurigs, omdat het alleen zin heeft binnen de bedachte spelregels. Het had net zo goed anders kunnen zijn.
Daarin zie ik iets terug van hoe God de wereld heeft gemaakt. Zoals de wereld is wilde God hem maken in zijn liefde. De wereld had ook anders kunnen zijn, maar God besloot anders. Wat een ontspannende gedachte. Er zit iets zinloos aan de wereld.

Verschijnt ook in de Harderwijkercourant