‘Kijk mama, overal kro-kusjes’, schreeuwde onze jongste zoon toen hij de grasvelden zag met overal paarse en gele bloempjes erin. Niet het schreeuwen was opvallend, dat doet hij geregeld. Maar de klemtoon die hij legde. Geen krokusjes, maar kro-kusjes. Deze bloempjes zijn het teken dat de aarde weer wakker wordt gekust. Zon, licht en een beetje regen gaan hun werk weer doen. Het gras groeit, de bloemen lopen uit. De aarde wordt wakker gekust. En als teken daarvan bloeien overal kro-kusjes. Wat moet het leuk zijn om kind te zijn en zo direct je gevoel in woorden te kunnen uitdrukken.
De lente betekent voor mij ook dat God van onze aarde houdt. De bijbel zegt dat God de hele kosmos liefheeft. De Schepper houdt van alles wat Hij maakte. Gods komst naar deze wereld is niet alleen gericht op de mensen. Deze hele wereld doet mee in Gods plan. En in het voorjaar kan je dat zien: dan wordt de wereld weer mooi met dat prille, kwetsbare groen en al die bloemen die weer gaan uitlopen. Die kro-kusjes laten zien hoe God de aarde wakker kust. Het zijn God-kusjes die bloemen. Misschien is dat nog wel de mooiste naam voor die kleurige grasstroken.
