Licht in het bos

Zoals ik in eerdere blogjes al schreef kom ik geregeld in de bossen rond Harderwijk. Ik ken de weg nog niet zo goed, dus moet geregeld zoeken naar mijn auto. Elke keer zie ik weer iets anders. Vorige week waren er prachtige wolken en van tijd tot tijd kwam de zon er plotseling door. Dat versterkte een effect dat je toch al in het bos hebt: dat de ene plek van het bos helemaal donker is en een ander stuk vol in het licht staat. Soms loop je in het bos van het donker naar het licht of omgekeerd. Dan heb ik het gevoel dat je het licht aan kan raken en vastpakken. Zo scherp is de overgang naar het licht. Als je naar de grond kijkt, zie je in het licht veel meer dan in het donker. De mooiste kleuren schitteren in de zon.

Zou geloven niet dezelfde functie hebben? Ons leven is van tijd tot tijd donker. Je ziet het niet zo scherp meer en soms kan je de weg niet eens vinden. Maar dan komt plotseling God met zijn liefde door het donker heen. Gods aanwezigheid is zo tastbaar dat je het bijna vast kan pakken. En je ziet je leven in het licht van Gods liefde zoals het bedoeld is: schitterend in de zon van Gods aanwezigheid.