Als een paddenstoel

We gingen met onze jongste kinderen naar het bos. Je moet wat in Coronatijden. Om de kinderen bezig te houden gingen we kijken hoeveel verschillende soorten paddenstoelen we zagen. Dat leverde boeiende discussies op: ‘Hebben we die al gehad?’ ‘Nee, want dat hoedje zag er net anders uit.’ ‘Volgens mij is hij toch hetzelfde. Wij zijn toch ook uit een gezin en hebben verschillende haren.’ Uiteindelijk zagen we meer dan twintig verschillende soorten. Toch overheerste na afloop teleurstelling. Want de enige echte hadden we niet gezien. Geen rood met witte stippen, waar kabouter spillebeen zo heerlijk op kan zitten wippen. Gelukkig wisten we dat langs de Ceintuurbaan elk jaar heel wat Vliegenzwammen staan. (De rood met witte stippen is de enige waarvan ik de naam weet). Dus als troost gingen we daar nog even kijken.

Toen ik een paar dagen later weer langs de Ceintuurbaan kwam zag ik dat er best wat paddenstoelen waren omgevallen. Ik kon niet zien of ze waren omgewaaid of op een andere manier er niet meer waren. Het valt me elk jaar op dat paddenstoelen er maar een paar weekjes staan. Even zijn ze er en dan zijn ze weer verdwenen.

Daarmee laten deze schimmels prachtig zien wat de bijbel over de mens zegt. Mensen zijn kwetsbare wezens. Even zijn ze aanwezig op deze aarde, maar ze zijn ook snel verdwenen. Jesaja schrijft het zo: De mens is als gras, hij bloeit als een veldbloem. Het gras verdort en de bloem verwelkt wanneer de adem van de HEER erover blaast. Ja, als gras is dit volk. Ik denk dat er in Israël niet veel paddenstoelen zijn, gezien het droge klimaat. Anders had het zomaar kunnen zijn: ‘De mens is als een paddenstoel.’

Juist in deze Corona-tijd is dit woord van God makkelijk te herkennen. Inderdaad zijn wij kwetsbare mensen. We moeten oppassen dat we niet omvallen, zoals een paddenstoel dat doet. We wapenen ons met afstand en mondkapjes tegen de dreiging, maar weten ook dat we daaronder kwetsbaar blijven.

Heel troostend is dat Jesaja meer zegt. Tegenover de kwetsbaarheid van de mens staat God die zijn woord van troost en houvast spreek. Jesaja zegt het zo: Het gras verdort en de bloem verwelkt, maar het woord van onze God houdt altijd stand. Onze kwetsbaarheid wordt omringd door de trouw van God die teruggaat op de eeuwigheid. Daardoor is het blijvend, want Gods eeuwigheid wordt niet geraakt door de tijd.