Tijdelijk huis

Wij wonen in een tijdelijk huis. Binnenkort gaan we verhuizen naar ons definitieve huis. Dan hebben we ongeveer zes maanden in dit huis gewoond. We wisten dat we hier slechts een half jaar zouden vertoeven. Daarom hebben we geen lampje opgehangen, geen muur geverfd en heel wat dozen onuitgepakt laten staan. De noodzakelijke dingen heb ik opgehangen, maar dat was in een half uurtje gebeurd. De eerste maanden was het prima wonen in dit huis. Het had iets van kamperen, maar het was gezellig. Vanaf de kerstvakantie staat het me tegen. Ik voel dat het niet ons huis is, omdat we onze spullen wel hebben neergezet, maar het niet tot ons huis hebben gemaakt. Kennelijk is het nodig om je helemaal thuis te voelen. Tegelijk ben ik blij met een dak boven mijn hoofd en een woonkamer die verwarmd is. Meer is niet nodig. Dat zijn de twee kanten van zo’n tijdelijk huis. Aan de ene kant prima, aan de andere kant voel je je niet helemaal thuis

De bijbel vertelt dat deze wereld ook diezelfde twee kanten heeft. Aan de ene kant is deze wereld prachtig en door God gemaakt. Helemaal prima en fijn om te zijn. Aan de andere kant is het nog niet af. Het is niet de wereld waar je je helemaal thuis voelt. Ik vind dat mooi in de bijbel: beide gevoelens over ons leven komen aan bod.