De bijbel heeft een voorkeur voor het gewone leven. Prachtige woorden omschrijven het alledaagse bestaan in zijn ideale vorm. Iedereen heeft een eigen wijngaard en kan onder zijn vijgenboom zitten. De kinderen spelen de hele dag, terwijl de oude mensen aan de rand toekijken. Er is geen kwaad en geen ziekte meer. Als Jezus naar de wereld komt, dan is dat om het gewone leven mogelijk te maken. Een zieke wordt genezen, zodat hij weer kan leven. Het koninkrijk van God is het gewone leven in zijn ideale vorm.
Eigenlijk houd ik niet zo van het gewone leven. Verandering en uitdaging vind ik leuker, dacht ik altijd. Als het gewoon is, dan ervaar ik het ook snel als saai. Iets wat altijd op dezelfde manier gaat, kan natuurlijk best een keer anders.
En nu snak ik naar het gewone leven. Wat lijkt het me heerlijk om weer elke dag de bekers van de kinderen te vullen en in hun schooltasjes te doen. Wat lijkt het me fijn om dagelijks weer bij het hek van de school de kinderen te brengen en te halen. Hoe saai ogenschijnlijk ook, omdat het elke dag hetzelfde is. Deze Coronatijd leert me met bijbelse ogen naar mijn leven te kijken. Het koninkrijk van God is het gewone leven in zijn ideale vorm.
