Het is vervelend als iemand je naam niet goed uitspreekt. Ik heet zelf Pieter, dus daar kan niet zo heel veel misgaan, maar ik ben vaak wel een dader. Dan ben ik bijvoorbeeld vergeten of iemand Liane of Lianne heette en een geïrriteerde blik is mijn deel. “Hoe heet je ook al weer?”, is geen leuke vraag om aan iemand te stellen. Het komt over alsof je geen interesse in die persoon heb.
Als ik een van mijn kinderen roep of iets vraag, dan ga ik vaak het rijtje namen van mijn kinderen langs voor ik bij de goede ben. Dit vinden mijn kinderen niet leuk. “Je weet toch hoe ik heet!” Natuurlijk, ik heb je naam zelf gekozen en ooit stond ik bij de burgerlijke stand om te zorgen dat jouw naam ook officieel genoteerd werd. Maar op het moment dat het mijn mond uit moet komen zoeken mijn hersenen de goede naam en dat duurt even. Dat heb ik ook als ik iemand op straat tegenkom. Pas als we weer afscheid hebben genomen weet ik weer wie het was.
Je naam is wie je bent. Ik schreef onlangs een dagboekje voor kinderen (God is om mij heen). Het mooiste moment van het schrijven van een boekje is als de postbode een pakketje komt brengen met een boek dat je geschreven hebt. Je knipt het karton los en dan sta je met een stapel boeken in je handen en overal staat je eigen naam op. Wat een feestje!
Je bent je naam. Toen wij namen kozen voor onze kinderen waren er ook namen die we niet wilden. Niet zozeer omdat we het geen mooie klank vonden, maar omdat we iemand kenden die we minder aardig vonden met die naam. Een naam roept iets op. Iedereen heeft een beeld bij de naam Willem Alexander of Caroline of…
De bijbel heeft een mooie belofte over onze naam. In Gods nieuwe wereld krijgen we allemaal een witte steen met daarop een naam die nu nog niemand kent. Wat wil dat zeggen? Je naam is wie je bent. Lang niet alle mogelijkheden die in jouw bestaan verborgen zijn realiseer je. Het leven is te kort en de mogelijkheden te beperkt. Er zijn zoveel onvervulde wensen. Maar wees niet bang. Je valt niet samen met je leven hier op aarde. Er is meer. Er zijn nog zoveel mogelijkheden en kansen die nog open zijn. Die liggen te wachten in de naam die je straks nog krijgt.
Jonge en oude mensen hebben last van FOMO, fear of missing out, bang om iets te missen van het leven. Dat is helemaal niet nodig, want er ligt nog een eeuwigheid voor ons. Dan wordt duidelijk wat er allemaal in ons zit. Voor God is dat nu al bekend. Onze nieuwe naam is bij hem al bekend.
Verschijnt ook als column in de Harderwijker Courant
