Het afgelopen jaar zijn we twee keer verhuisd. Het gevolg is in ieder geval dat we heel veel hebben weggegooid. Sommige dingen liggen al tien jaar in een kast en zijn al die tijd nooit gebruikt. Tijd om het weg te doen. Het is maar ballast uit het verleden. We hebben al die spullen die eigenlijk weg konden verzameld en vandaag heb ik het weggebracht naar de vuilstort. Ik durf niet te zeggen hoeveel het was, maar ik moest wel wat keren rijden. En dan ben ik thuis en dan ben ik toch nog wat vergeten.
Een van onze kinderen ging mee en zei dat het zo’n heerlijk gevoel gaf om alles in de container te knikkeren. Er werden ook af en toe wat geluiden bijgemaakt die dat prettige gevoel onderstreepten. Zo fijn is het kennelijk om al die rommel weg te doen. Het maakt het leven een stuk lichter en opgeruimder.
Het is bijna Pasen. Dan viert de kerk dat God alle rommel uit het verleden heeft opgeruimd. Jezus komt naar de aarde om alles weg te doen wat we meeslepen vanuit ons verleden. Ik hoef er zelf niet voor te rijden, maar alleen maar te accepteren dat Jezus grondiger opruimt dan ik het zou kunnen doen. Er blijft niets achter. Het is heerlijk om al die ballast aan Jezus te geven. Het maakt het leven een stuk lichter en opgeruimder.
